Nĭk-dŏng
Nĭk-dŏng (日中)[1], bô hô̤ lā̤ Nĭk-dáu (日晝) gâe̤ng Â-dáu-giāng (下晝囝), sê siŏh bĭh sì-găng kái-niêng, cī siŏh nĭk dâi-dŏng téng nĭk-tàu ciáh chók-hiêng gáu nĭk-tàu lŏk-săng gì hī siŏh dáung sì-găng.
Gái Ché̤ṳ
Siŭ-gāi- Tiĕng-dàng-băh (天彈白)
- Cā-tàu (早頭)
- Â-dáu (下晝)
- Buáng-buŏ (半晡)
Chăng-kō̤ cṳ̆-lâiu
Siŭ-gāi- ↑ 馮愛珍. 《福州方言詞典》. 江蘇教育出版社. 1998. 367.
| Wikimedia Commons diē-sié ô gâe̤ng Nĭk-dŏng ô-găng-guó gì nô̤i-ṳ̀ng. |
