Săi-gŭng
Chăng-kō̤ Mìng-dĕ̤ng-ngṳ̄ Háng-cê gì bēng-buōng. / 參考閩東語漢字其版本。
Săi-gŭng kō̤-nèng sê:
Chăng-kō̤ cṳ̆-lâiu
Siŭ-gāi- ↑ 李如龍. 福州方言詞典. 1994.
Cuòi sê 1 bĭh ô gì-ngiê gì nô̤i-ṳ̀ng.
Nṳ̄ nâ sê téng sié-nó̤h lièng-giék lièng gáu cŭ-uái, kī-dâe̤ng nṳ̄ dó̤i-chiū siŭ-gāi lâ hiā lièng-giék, niông ĭ lièng gáu ciáng-káuk gì dèu-mĕ̤k hŭ-uái kó̤.
Nṳ̄ nâ sê téng sié-nó̤h lièng-giék lièng gáu cŭ-uái, kī-dâe̤ng nṳ̄ dó̤i-chiū siŭ-gāi lâ hiā lièng-giék, niông ĭ lièng gáu ciáng-káuk gì dèu-mĕ̤k hŭ-uái kó̤.