Séng-gău

Séng-gău(性交), sê dông-ŭk cĭ găng dò̤ sĕng-sĭk-ké lì gău-puói gì có̤-huák. Nè̤ng gì séng-gău iâ hô̤ lā̤ có̤-ái(做愛) hĕ̤k-ciā sá(𠚺), ék-buăng sê ê-séng (nàng-gái gâe̤ng nṳ̄-gái) cĭ găng có̤ gì dâi-gié, bók-guó iâ hô̤ ciēu buô-hông sê dùng-séng cĭ găng có̤ gì.

Lâng tàu săi găk lā̤ séng-gău

Nàng-gái ciŏng ĭng-gĕng cháh gáu nṳ̄-gái gì ĭng-dô̤ diē-sié séng-gău gì sèng-âu, nâ sê cĭng-ĭk téng ĭng-dô̤ làu gáu cī-gṳ̆ng diē-sié gì uâ, ô kō̤-nèng gâe̤ng nṳ̄-gái gì lâung-cī hăk siŏh dŏi biéng siàng sêu-cĭng-lâung, ciŏng-uâng nṳ̄-gái cêu â̤ huái-êng săng-giāng.

Cê-gă káh-diù cê-gă gì sĕng-sĭk-ké hô̤ lā̤ chiū-ìng, ô gì sèng-âu iâ â̤ dé̤ṳng sáung séng-gău gì siŏh cṳ̄ng.

̆Diŏh Hók-ciŭ-uâ diē-sié, ô gì sèng-âu â̤ sāi sá bék-nè̤ng nòng-nā̤ gì uâ lì má nè̤ng. Pī-ṳ̀ gōng „Sá nṳ̄ nā̤“, „Sá ĭ nòng-nā̤“ cī siŏh lôi gì uâ, má kī lì dŭ iā ng-hō̤ tiăng.